Een hondje (of katje) is niet slechts voor kerstmis, maar.... 13-12-2015
Dit is een dorpsbewoner die erg veel van zijn katten houdt. Vaak zit hij in zijn rolstoel buiten de poort in het zonnetje met twee rode katten naast hem of op schoot. Hij had een tijdje terug een nest jonkies gehad, ik vrees inteelt, maar goed. Of het er twee waren of dat hij er twee heeft gehouden weet ik niet, maar de ene ging dood en nu de andere ook. En een volwassen kater werd door een schapenherdershond gegrepen, niet zijn hond maar wel in zijn eigen tuin. Hij kwam naar ons toegelopen (over een paar honderd meter doet hij een half uur) om zijn verdriet met ons te delen.
Dit is een dorpsbewoner die erg veel van zijn katten houdt. Vaak zit hij in zijn rolstoel buiten de poort in het zonnetje met twee rode katten naast hem of op schoot. Hij had een tijdje terug een nest jonkies gehad, ik vrees inteelt, maar goed. Of het er twee waren of dat hij er twee heeft gehouden weet ik niet, maar de ene ging dood en nu de andere ook. En een volwassen kater werd door een schapenherdershond gegrepen, niet zijn hond maar wel in zijn eigen tuin. Hij kwam naar ons toegelopen (over een paar honderd meter doet hij een half uur) om zijn verdriet met ons te delen.
Ik vermoed dat de katjes een virusziekte hadden die met vaccinatie was voorkomen. Maar vaccineren, daar doet niemand aan hier in het dorp (laat staan steriliseren). En als een dier ziek wordt, dan komt ook het idee niet op om er mee naar een DA te gaan. Ik vrees dat het nu al te laat is, het overgebleven katje is totaal vel over been, zegt hij. Hij moest er van huilen, voegt hij er aan toe.
En zijn leven is toch al geen pretje. Hij is oud en gebrekkig en heeft geen enkele hulp, van niemand niet. Hij vraag vaak aan Sjoni (die hier ook nog geen jaar woont) om brood te brengen of om iets te repareren. Niemand bekommert zich om hem, en dat zegt veel over de sociale cohesie in het dorp. Heel veel mensen zijn weggetrokken (de Saksische Duitsers) en het dorp is overgenomen door mensen met verdraaid weinig sociaal gevoel.
Zo schreef ik het op 4 december op Facebook, en voordat ik het wist had Rick, een goede kennis van me een 'Geef die man een leuke kerst' actie opgezet. Binnen enkele dagen kwam er zomaar bijna 500 lei (112,50) binnen!
Sjoni is gaan vissen bij hem waarmee hij het meeste blij zou worden. In de eerste plaats 2 nieuwe katjes (zijn overgebleven zieke katje was ook al overleden). Eten, kleding of hout was niet zijn dringendste behoefte, de eenzaamheid was het ergste. Dus we zullen hem af en toe ergens mee naar toe nemen, om te beginnen volgende week naar de mooie kerstmarkt in de stad (als hij het maar 2 dagen van te voren weet, vroeg hij, dan zijn lijf en kleding schoon). En de katjes waren snel geregeld, ik zal ook zorg dragen voor vaccinatie en sterilisatie tzt.
En zijn leven is toch al geen pretje. Hij is oud en gebrekkig en heeft geen enkele hulp, van niemand niet. Hij vraag vaak aan Sjoni (die hier ook nog geen jaar woont) om brood te brengen of om iets te repareren. Niemand bekommert zich om hem, en dat zegt veel over de sociale cohesie in het dorp. Heel veel mensen zijn weggetrokken (de Saksische Duitsers) en het dorp is overgenomen door mensen met verdraaid weinig sociaal gevoel.
Zo schreef ik het op 4 december op Facebook, en voordat ik het wist had Rick, een goede kennis van me een 'Geef die man een leuke kerst' actie opgezet. Binnen enkele dagen kwam er zomaar bijna 500 lei (112,50) binnen!
Sjoni is gaan vissen bij hem waarmee hij het meeste blij zou worden. In de eerste plaats 2 nieuwe katjes (zijn overgebleven zieke katje was ook al overleden). Eten, kleding of hout was niet zijn dringendste behoefte, de eenzaamheid was het ergste. Dus we zullen hem af en toe ergens mee naar toe nemen, om te beginnen volgende week naar de mooie kerstmarkt in de stad (als hij het maar 2 dagen van te voren weet, vroeg hij, dan zijn lijf en kleding schoon). En de katjes waren snel geregeld, ik zal ook zorg dragen voor vaccinatie en sterilisatie tzt.
Tranen van blijdschap! Wat een geweldige verrassing was dat voor de oude man. Hij had nu maar een kuikentje in huis gehaald, om iets te hebben om tegenaan te praten. Hij had zijn huis netjes opgeruimd, want een fototoestel was al aangekondigd. Het blijkt dat zijn vrouw pas in april is overleden, ik dacht dat hij al langer alleen was. Hij wees meteen naar een foto van zijn vrouw. En hij heeft nog 3 kettinghonden, allemaal erg lief, doorgaans worden de kettinghonden vals gemaakt om te kunnen waken. Ik heb er echt moeite mee dat kettinghonden zo moeten leven. Zeker met de twee leuke kleine hondjes die prima als kattenvervanging in huis hadden kunnen dienen. Maar het is even zoals het is, voor nu is hij als een kind zo blij met nieuwe katjes.
En daarna konden we nog iemand blij maken!
"A dog is not just for Christmas".
Daar sta ik helemaal achter, een dier is geen wegwerpspeelgoed. Maar dit hondje is toevallig toch een kerstkadootje.
"A dog is not just for Christmas".
Daar sta ik helemaal achter, een dier is geen wegwerpspeelgoed. Maar dit hondje is toevallig toch een kerstkadootje.
Omdat ik weet aan wie ik het geef. Aan de moeder van Sjoni, die haar kinderen met zoveel dierenliefde heeft opgevoed. Ze heeft 2 honden in de tuin (waaronder een joekel van een Kaukaas), maar wilde weer zo graag een hondje voor in huis. Ze had vroeger pekineesjes gehad, en toen dit hondje vorige week op een lokale Fb verscheen, gingen we er meteen achterheen.
Het kostte een paar avonden, en er dook nog een lookalike op, maar dat was een reutje en was alleen maar vermist en werd weer met het bazinnetje herenigd. Het hondje was voor het eerst opgedoken bij een Lotto winkeltje, en dus noemden we haar Lottie, en maakten meteen goede vrienden met de Lotto mevrouw die ook hondenliefhebster is. Lottie werd meteen gechipt, gevaccineerd en op naam van Sjoni's moeder geregistreerd. Daarvoor hadden we haar ID nummer nodig, en ze snapte niet waarom Sjoni daar om vroeg. Wel informeerde ze gisteren nog naar de puppies in de tuin, en dat ze zo graag een hondje wilde hebben dat geschikt is voor in huis. Nou, Lottie is precies wat ze zoekt, zeer aanhankelijk, echt schootliggertje, en zeer braaf en zindelijk in huis, ze is vast nooit anders gewend. Een lot uit de loterij is ze! Dat jullie elkaar maar gelukkig mogen maken, zeker niet alleen rondom de kerst maar tot de dood jullie scheidt.
Het kostte een paar avonden, en er dook nog een lookalike op, maar dat was een reutje en was alleen maar vermist en werd weer met het bazinnetje herenigd. Het hondje was voor het eerst opgedoken bij een Lotto winkeltje, en dus noemden we haar Lottie, en maakten meteen goede vrienden met de Lotto mevrouw die ook hondenliefhebster is. Lottie werd meteen gechipt, gevaccineerd en op naam van Sjoni's moeder geregistreerd. Daarvoor hadden we haar ID nummer nodig, en ze snapte niet waarom Sjoni daar om vroeg. Wel informeerde ze gisteren nog naar de puppies in de tuin, en dat ze zo graag een hondje wilde hebben dat geschikt is voor in huis. Nou, Lottie is precies wat ze zoekt, zeer aanhankelijk, echt schootliggertje, en zeer braaf en zindelijk in huis, ze is vast nooit anders gewend. Een lot uit de loterij is ze! Dat jullie elkaar maar gelukkig mogen maken, zeker niet alleen rondom de kerst maar tot de dood jullie scheidt.
Batranu'Sas 19-12-2015
En toen dacht ik als ik nou eens samen met Batranu boodschappen ga doen, dan kan hij zelf uitkiezen wat hij wil naar aanleiding van de kerst inzamelingsactie, én heeft hij meteen een uitje. Batranu betekent overigens 'De oude', ik weet niet eens zijn echte naam, iedereen noemt elkaar bij z'n bijnaam.
Ik overviel hem een beetje, maar hij ging zich omkleden en genoot van het ritje. Wees aan waar hij had gewerkt en vertelde hoeveel er bijgebouwd was aan de rand van de stad. De pas geopende Kaufland had hij ook nog niet gezien. Vergeleken bij een Carrefour is het geen grote winkel, maar hij keek zijn ogen uit. Ik voel me hier net een buitenlander, zei hij. Ja, als al dat prefab food je niets zegt....Ik hoef niks hoor, doet u maar boodschappen voor uzelf, zei hij. Nee, we komen ook voor u, dus ik deed wat suggesties, Wat voor de katjes, wat lekkers voor de kerst, en hij bedacht nog scheerschuim en aanmaakblokjes. Na het afrekenen zag hij een stalletje met lokale vleeswaren, en kreeg hij zin in toba. Dat is (orgaan)vlees in gelei. Een kilo kocht hij in. Sjoni eet het ook graag. Ik lust erg veel, maar een paar dingen laat ik toch aan me voorbij gaan. Zo kauwen ze graag op het vel van een vers geslacht varken, en doen ze voor de oren ook een moord. Maar goed, waar was ik gebleven.
Na de boodschappen gingen we weer richting huis, en zei hij daar in die wijk woont mijn dochter, ze is net aangekomen uit Duitsland. Zullen we kijken of ze thuis is? We troffen zijn kleinkinderen aan en werden allerhartelijkst ontvangen, en net toen we na de koffie opstapten kwam ook zijn dochter thuis. Dus zijn dag kon niet meer stuk!
En de dag erna zijn we met Batranu naar de kerstmarkt geweest. De eerste foto (zie fotogalerij onder) is leuk, staat hij bij het bordje Batranu'Sas, de Oude Saks, want hij is ook van Saksische (Duitse) afkomst. Het was zeer vermoeiend voor hem, maar hij heeft enorm genoten! Ik had wel gedacht aan een rolstoel, maar daar moest ie niets van weten. We hebben twee keer pauze gehouden en een lekker bonensoepje gegeten. Het centrum was werkelijk prachtig versierd en na de soep was het donker geworden en gingen de lichtjes aan.
Hij is dol op zoetigheid en hij zocht grote blokken noga en roemeense 'halva' uit. Het viel voor hem niet mee dat hij zijn portemonnee niet meer mocht trekken. Ik zei 'dat ding wil ik niet meer zien'. Een keer probeerde hij het nog, en werd door mij betrapt.
Er viel nog een berendans met tromgeroffel te zien, gelukkig niet met echte berenvachten zoals je wel eens ziet, maar met neppakjes.
Hij heeft al jaren geleden de drank en sigaretten opgegeven, maar uiteindelijk zei hij toch 'doe maar wat sterks' bij onze tweede stop. Dus hij proostte met de tuica, en bedankte ons uitgebreid. Ik zei dat zal ik doorgeven aan de sponsoren! Dus bij deze bedankt, het was een onvergetelijke dag voor hem!
En toen dacht ik als ik nou eens samen met Batranu boodschappen ga doen, dan kan hij zelf uitkiezen wat hij wil naar aanleiding van de kerst inzamelingsactie, én heeft hij meteen een uitje. Batranu betekent overigens 'De oude', ik weet niet eens zijn echte naam, iedereen noemt elkaar bij z'n bijnaam.
Ik overviel hem een beetje, maar hij ging zich omkleden en genoot van het ritje. Wees aan waar hij had gewerkt en vertelde hoeveel er bijgebouwd was aan de rand van de stad. De pas geopende Kaufland had hij ook nog niet gezien. Vergeleken bij een Carrefour is het geen grote winkel, maar hij keek zijn ogen uit. Ik voel me hier net een buitenlander, zei hij. Ja, als al dat prefab food je niets zegt....Ik hoef niks hoor, doet u maar boodschappen voor uzelf, zei hij. Nee, we komen ook voor u, dus ik deed wat suggesties, Wat voor de katjes, wat lekkers voor de kerst, en hij bedacht nog scheerschuim en aanmaakblokjes. Na het afrekenen zag hij een stalletje met lokale vleeswaren, en kreeg hij zin in toba. Dat is (orgaan)vlees in gelei. Een kilo kocht hij in. Sjoni eet het ook graag. Ik lust erg veel, maar een paar dingen laat ik toch aan me voorbij gaan. Zo kauwen ze graag op het vel van een vers geslacht varken, en doen ze voor de oren ook een moord. Maar goed, waar was ik gebleven.
Na de boodschappen gingen we weer richting huis, en zei hij daar in die wijk woont mijn dochter, ze is net aangekomen uit Duitsland. Zullen we kijken of ze thuis is? We troffen zijn kleinkinderen aan en werden allerhartelijkst ontvangen, en net toen we na de koffie opstapten kwam ook zijn dochter thuis. Dus zijn dag kon niet meer stuk!
En de dag erna zijn we met Batranu naar de kerstmarkt geweest. De eerste foto (zie fotogalerij onder) is leuk, staat hij bij het bordje Batranu'Sas, de Oude Saks, want hij is ook van Saksische (Duitse) afkomst. Het was zeer vermoeiend voor hem, maar hij heeft enorm genoten! Ik had wel gedacht aan een rolstoel, maar daar moest ie niets van weten. We hebben twee keer pauze gehouden en een lekker bonensoepje gegeten. Het centrum was werkelijk prachtig versierd en na de soep was het donker geworden en gingen de lichtjes aan.
Hij is dol op zoetigheid en hij zocht grote blokken noga en roemeense 'halva' uit. Het viel voor hem niet mee dat hij zijn portemonnee niet meer mocht trekken. Ik zei 'dat ding wil ik niet meer zien'. Een keer probeerde hij het nog, en werd door mij betrapt.
Er viel nog een berendans met tromgeroffel te zien, gelukkig niet met echte berenvachten zoals je wel eens ziet, maar met neppakjes.
Hij heeft al jaren geleden de drank en sigaretten opgegeven, maar uiteindelijk zei hij toch 'doe maar wat sterks' bij onze tweede stop. Dus hij proostte met de tuica, en bedankte ons uitgebreid. Ik zei dat zal ik doorgeven aan de sponsoren! Dus bij deze bedankt, het was een onvergetelijke dag voor hem!
Een dag later: Sjoni is nog even bij hem langs geweest. Hij is nog steeds vermoeid van gisteren. En hij schaamt zich dat ik ('een vrouw') alles betaalde. Sjoni heeft nogmaals uitgelegd dat het niet mijn geld was, maar dat het donaties zijn. Hij moest er even van huilen dat buitenlandse mensen zich wel om hem bekommeren en zijn naasten niet.
En wilde ik nog wat kerstbrood voor hem halen?
De honden van de begraafplaats 22-12-2015
De honden van de Joodse begraafplaats. Uit diverse kanalen hadden Carmen en ik al gehoord over een man die tientallen honden verzorgt op een begraafplaats, en we zijn er vorige week wezen kijken. Meneer Dumitru bleek meteen een aimabele man te zijn, een schrijver, met contacten in de theaterwereld. ik vroeg hem of hij de honden van de straat afgehaald had. Hij keek me aan. Nee, van híer, het zijn allemaal honden die hier op de begraafplaats zijn gedumpt. Meesten waren pups, soms ook zwangere teven. Het zijn er nu 32 en we zagen nog genoeg honden loslopen op het algemene gedeelte van de gemeentelijke begraafplaats. Dit is een afgeschermd gedeelte en hij heeft schriftelijke toestemming van de beheerders van het Joodse gedeelte om er honden te houden. Hij begon er 10 jaar geleden mee toen de hondenvangers kwamen om de honden weg te vangen. Nu liggen zijn honden weer onder vuur, daarom is hij begonnen met de honden te chippen en vaccineren, zoals wettelijk verplicht, en op foto vast te leggen. Hij betaalt alles uit eigen zak, heeft nooit om hulp gevraagd. Hij kookt eten voor de honden in een pap op een vuurtje.
Of het levenslang houden van honden in een asieltje echt de beste oplossing is weet ik niet, maar dat is het wegvangen en doden ook niet.....
En wilde ik nog wat kerstbrood voor hem halen?
De honden van de begraafplaats 22-12-2015
De honden van de Joodse begraafplaats. Uit diverse kanalen hadden Carmen en ik al gehoord over een man die tientallen honden verzorgt op een begraafplaats, en we zijn er vorige week wezen kijken. Meneer Dumitru bleek meteen een aimabele man te zijn, een schrijver, met contacten in de theaterwereld. ik vroeg hem of hij de honden van de straat afgehaald had. Hij keek me aan. Nee, van híer, het zijn allemaal honden die hier op de begraafplaats zijn gedumpt. Meesten waren pups, soms ook zwangere teven. Het zijn er nu 32 en we zagen nog genoeg honden loslopen op het algemene gedeelte van de gemeentelijke begraafplaats. Dit is een afgeschermd gedeelte en hij heeft schriftelijke toestemming van de beheerders van het Joodse gedeelte om er honden te houden. Hij begon er 10 jaar geleden mee toen de hondenvangers kwamen om de honden weg te vangen. Nu liggen zijn honden weer onder vuur, daarom is hij begonnen met de honden te chippen en vaccineren, zoals wettelijk verplicht, en op foto vast te leggen. Hij betaalt alles uit eigen zak, heeft nooit om hulp gevraagd. Hij kookt eten voor de honden in een pap op een vuurtje.
Of het levenslang houden van honden in een asieltje echt de beste oplossing is weet ik niet, maar dat is het wegvangen en doden ook niet.....
Kerstmis 2015 - Eerste Kerstdag
Met de kerst waren we uitgenodigd bij Carmen. We genoten van de warmte en gastvrijheid van haar familie, en bijna nog meer van haar heerlijke traditionele Roemeense gerechten.
Ze had dagen en dagen in de keuken gestaan, om 05.30 opgestaan, en alles zelf gemaakt, daar kwam geen pakje of zakje aan te pas.
We begonnen met wat hapjes vooraf, o.a. vleeswaren en een aardappelsalade, daarna de soep en het hoogtepunt was de sarmale. Op deze gevulde koolrolletjes hadden we ons enorm verheugd, en het was heerlijk! Daarna kwamen de gebakjes op tafel.
Ondertussen probeerde ik het gourmetten uit te leggen met wat plaatjes van mijn smartphone, en de gedachte kwam op dat dit als een individuele gebeurtenis moet overkomen voor mensen uit een familiegeoriënteerde samenleving, ieder met zijn eigen pannetje. Al lachte Carmen er hartelijk om toen ik vertelde dat mijn vader dan zei 'als je niet lekker met kerst hebt gegeten, is het je eigen schuld'.
Uiteindelijk gingen wel volgegeten de deur uit, en naar Roemeense traditie kregen we ook nog bakjes met eten mee, om er de volgende dag nogmaals van te kunnen genieten.
Met de kerst waren we uitgenodigd bij Carmen. We genoten van de warmte en gastvrijheid van haar familie, en bijna nog meer van haar heerlijke traditionele Roemeense gerechten.
Ze had dagen en dagen in de keuken gestaan, om 05.30 opgestaan, en alles zelf gemaakt, daar kwam geen pakje of zakje aan te pas.
We begonnen met wat hapjes vooraf, o.a. vleeswaren en een aardappelsalade, daarna de soep en het hoogtepunt was de sarmale. Op deze gevulde koolrolletjes hadden we ons enorm verheugd, en het was heerlijk! Daarna kwamen de gebakjes op tafel.
Ondertussen probeerde ik het gourmetten uit te leggen met wat plaatjes van mijn smartphone, en de gedachte kwam op dat dit als een individuele gebeurtenis moet overkomen voor mensen uit een familiegeoriënteerde samenleving, ieder met zijn eigen pannetje. Al lachte Carmen er hartelijk om toen ik vertelde dat mijn vader dan zei 'als je niet lekker met kerst hebt gegeten, is het je eigen schuld'.
Uiteindelijk gingen wel volgegeten de deur uit, en naar Roemeense traditie kregen we ook nog bakjes met eten mee, om er de volgende dag nogmaals van te kunnen genieten.
Kerstmis 2015 - Tweede Kerstdag
Tweede Kerstdag zijn we op bezoek geweest bij Mircea en Mariutza (geen stel, maar wonen wel in hetzelfde complex).
Mircea is een grappenmaker, met veel woorden ik nevernooitniet geleerd heb van mijn lerares en die ook niet in de lesboeken te vinden zijn :-)
De overburen met baby vonden het eveneens leuk om even te poseren.
Ook hier weer veel lekkers op tafel. En daarna maakte ik een kerstdiner voor Sjoni in Hollandse stijl, met gerookte zalm, en zalm in bladerdeeg, en daarna tiramisu. Alles uit zakjes en pakjes, ik heb meer lol in fotograferen dan in koken, zoveel mag duidelijk zijn.
Voor Sjoni was de gerookte zalm iets geheel nieuws, maar hij vond het wel lekker.
Tweede Kerstdag zijn we op bezoek geweest bij Mircea en Mariutza (geen stel, maar wonen wel in hetzelfde complex).
Mircea is een grappenmaker, met veel woorden ik nevernooitniet geleerd heb van mijn lerares en die ook niet in de lesboeken te vinden zijn :-)
De overburen met baby vonden het eveneens leuk om even te poseren.
Ook hier weer veel lekkers op tafel. En daarna maakte ik een kerstdiner voor Sjoni in Hollandse stijl, met gerookte zalm, en zalm in bladerdeeg, en daarna tiramisu. Alles uit zakjes en pakjes, ik heb meer lol in fotograferen dan in koken, zoveel mag duidelijk zijn.
Voor Sjoni was de gerookte zalm iets geheel nieuws, maar hij vond het wel lekker.
Kerstmis 2015 - Derde Kerstdag
Derde kerstdag. Ja Derde. Doe er nog maar een. Hier is dat best gewoon. Mijn krant vroeg zich af waarom Nederland twee kerstdagen kent, en geen een, zoals in Amerika. Mijn vraag is waarom Nederland er geen drie kent, zoals hier.
Je moet tenslotte niet te abrupt afkicken van de sarmale en de gebakjes, en voor zovelen, van de drank. En er is vandaag weer een heilige jarig op de zeer uitgebreide Orthodoxe kalender. Hoe vaak ik het wel niet hoor dat het weer een feestdag is, wat kent Nederland dan weinig feestdagen.
Goed, we gingen bij Anisoara langs. Bekend van haar heerlijke sarmale (Carmen en Anisoara vechten om de eerste plaats, maar om de eindstand te bepalen zal ik nog vaak moeten gaan proeven, hoor!) en weer zelfgemaakte gebakjes.
En weet je, we hebben nog een koelkast vol met sarmale en gebakjes, die zullen we op Vierde kerstdag gaan opeten, haha!
Derde kerstdag. Ja Derde. Doe er nog maar een. Hier is dat best gewoon. Mijn krant vroeg zich af waarom Nederland twee kerstdagen kent, en geen een, zoals in Amerika. Mijn vraag is waarom Nederland er geen drie kent, zoals hier.
Je moet tenslotte niet te abrupt afkicken van de sarmale en de gebakjes, en voor zovelen, van de drank. En er is vandaag weer een heilige jarig op de zeer uitgebreide Orthodoxe kalender. Hoe vaak ik het wel niet hoor dat het weer een feestdag is, wat kent Nederland dan weinig feestdagen.
Goed, we gingen bij Anisoara langs. Bekend van haar heerlijke sarmale (Carmen en Anisoara vechten om de eerste plaats, maar om de eindstand te bepalen zal ik nog vaak moeten gaan proeven, hoor!) en weer zelfgemaakte gebakjes.
En weet je, we hebben nog een koelkast vol met sarmale en gebakjes, die zullen we op Vierde kerstdag gaan opeten, haha!
Eindelijk echt winter 17-01-2016
Jaaaaa, eindelijk sneeuw! Er is meteen een mooi pak gevallen, en de honden hebben er schik in.
Jaaaaa, eindelijk sneeuw! Er is meteen een mooi pak gevallen, en de honden hebben er schik in.
En daarna rond het dorp wat mooie plaatje schieten, dat is echt genieten!
Mărțișor 01-03-2016
Dit is zo'n leuke periode, de lente zit in de lucht en er zijn een paar aardige feestdagen, vooral voor vrouwen. Het begint al met 14 februari, Valentijnsdag. Daarna is er de Roemeense variant Dragobete op 24 februari. Vandaag, 1 maart is het Mărțișor (het woord is afgeleid van 'maart') en dan wordt ook Vrouwendag, 8 maart, goed gevierd in Roemenië. Het zijn allemaal dagen waarop men waardering voor elkaar kan uitdrukken, en de Mărțișor, een stukje huisvlijt met een klein rood-wit strikje is het symbool daarvan.
Dit is zo'n leuke periode, de lente zit in de lucht en er zijn een paar aardige feestdagen, vooral voor vrouwen. Het begint al met 14 februari, Valentijnsdag. Daarna is er de Roemeense variant Dragobete op 24 februari. Vandaag, 1 maart is het Mărțișor (het woord is afgeleid van 'maart') en dan wordt ook Vrouwendag, 8 maart, goed gevierd in Roemenië. Het zijn allemaal dagen waarop men waardering voor elkaar kan uitdrukken, en de Mărțișor, een stukje huisvlijt met een klein rood-wit strikje is het symbool daarvan.
Ferme Bio 20-03-2016
Evenement bij Ferme (boerderij) Bio in Ilimbav. De dagen er om heen een lekker zonnetje, maar net die ene dag was het een beetje guur. En dat trok weer minder bezoekers. Want aan het eten lag het niet! Er was een stoof van Mangalita varken en een stoof van Angus beef. Bij aankomst stond de mamaliga (maisbrij) net klaar, maar ik sloeg meteen enthousiast aan het fotograferen, eten komt later wel. Mevrouw Anna spoorde me wel drie keer aan, ga nou eten, je mamaliga wordt koud. Toen dat niet direct tot het gewenste resultaat leidde, begon ze tegen Sjoni "zeg tegen die mevrouw dat haar eten koud wordt", haha.
Na het eten gingen we met een Zwitser even ezelknuffelen, hij woont verderop en heeft zijn ezel op de boerderij gestald.
Evenement bij Ferme (boerderij) Bio in Ilimbav. De dagen er om heen een lekker zonnetje, maar net die ene dag was het een beetje guur. En dat trok weer minder bezoekers. Want aan het eten lag het niet! Er was een stoof van Mangalita varken en een stoof van Angus beef. Bij aankomst stond de mamaliga (maisbrij) net klaar, maar ik sloeg meteen enthousiast aan het fotograferen, eten komt later wel. Mevrouw Anna spoorde me wel drie keer aan, ga nou eten, je mamaliga wordt koud. Toen dat niet direct tot het gewenste resultaat leidde, begon ze tegen Sjoni "zeg tegen die mevrouw dat haar eten koud wordt", haha.
Na het eten gingen we met een Zwitser even ezelknuffelen, hij woont verderop en heeft zijn ezel op de boerderij gestald.