'Neeeeeee, niet weer' wil ik heel hard roepen. Maar ik zeg 'ja, neem maar mee' als ik het telefoontje moet beantwoorden. Sjoni ging een eindje fietsen, hoorde het hulpeloze gepiep van een pup voorbij het dorp in het bos, en belde me op. Een prachtige pup gevonden, wit met zwart, een teefje. 'Wat moet ik doen', vroeg ie me.
Mijn blijdschap van de aankomst van de hondjes in Nederland wordt overschaduwd, ik wil eventjes huilen om de hardheid van de mens die zo'n beestje kan weggooien. Ik zit weer in de spreekwoordelijke luiers, daar gaan we weer met het hele feest van vaccineren enzo. Ik ging géén honden opvangen in Roemenië. Tot zover de theorie.