Nu was het toch echt definitief. Appartement opgezegd en spulletjes verkocht, weggegeven of met het grof vuil mee. De bank, ooit wit voordat er een soort grote hondenmand van werd gemaakt, en niet gewenst door de kringloop, zag ik in de grofvuilcontainer verdwijnen. Krak, door midden. Het stond symbool voor afscheid en een nieuw begin. Ik kreeg enorm veel hulp van goede vrienden Hieronymus en Mihai met de verhuizing. Helaas was de woningbouw niet tevreden tijdens de eindcontrole en moest er extra gepoetst worden. Ik moet zeggen dat er 15 jaar wonen en huisdieren hebben en weinig huishoudelijke ambities hebben geen goede combinatie was. Een week eerder hadden Hieronymus en ik spullen naar Lunteren gebracht die met een groot transport meekonden voor een zeer schappelijk bedrag, en die Arjan op een afgesproken punt kon ophalen. Later bleek helaas dat de bureaustoel niet was meegekomen, terwijl ik een goede paklijst had geregeld en mijn spulletjes met roze lint had gemerkt. Twee nachten logeerde ik in Arjan's huis in Zutphen tot ik zondag vervoer had naar Roemenië. In huis was de tijd bevroren blijven staan op de maand waarin hij naar Roemenië was vertrokken. Ondertussen zochten we via een Skypevideoverbinding naar wat spulletjes. De pas voor de vuilcontainer bij zijn flat? Ah, die was meegenomen naar Roemenië. En waar zou toch het fietsbandenreparatiesetje gebleven zijn dat hij aan Gusti had beloofd? |
JacquelineHier begint de weblog over mijn leven in Roemenië. Met een typefoutje stond er opeens 'weglog'. Is dat even toepasselijk! Archives
September 2019
Categories
All
|