Zondag was er van alles en nog wat te doen in de omgeving, het is ook echt de tijd van de festivals. En zo kwamen we in het dorp Vaidecuta, het 5e dorp dat van de gemeente uitmaakt waar ik woon, waar ik nog nooit was geweest. Het bleek een dorp van slechts 10 huizen te zijn mét een eigen museum waar de tradities worden bewaard. Dat vind ik nou nog eens leuk. In de avond bezochten we een ander festival in Gănești op een wijnlandgoed waar onder andere Andreea Balan optrad.
Terug in Roemenië en Soni, die op mijn beestjes plus huis past, had een kadootje voor mij. Een poesje. Het waren er eigenlijk twee. Maar oh horor, Zasja heeft er eentje vermoord. En nu? Een gegeven poesje mag je niet in de bek kijken, maar ik had het voornemen om geen katten meer te hebben als mijn Bumper er niet meer is. Ben bovendien allergisch voor de gewone htk-kat. Daarom nam ik rexen.
Ondertussen heeft zich een hondenkennis van mij uit Nederland gemeld dat ze het katertje graag wil hebben. Nu alleen nog bekijken hoe het beestje van hier naar daar kan komen..... De een houdt van paarden en de ander is er een beetje bang van. En raad eens wie er op deze knol zit en wie fotografeert..... Het was wel een staaltje van toeristenoplichting. Want ze weigerden van te voren een prijs te noemen. Na afloop gaf Hiero wat hij het waard vond voor een klein rondje, maar ze eisten 5x zoveel. We zijn gewoon weggelopen.
En helaas was het ook dieronvriendelijk. Toen Hiero de burcht van Râșnov bezocht en ik op een terrasje bleef zitten, dachten de begeleiders mogelijk dat er even niemand keek, en zag ik dat ze het paard sloegen om het sneller te laten gaan, maar het paard gleed af en toe uit over de keien en wilde niet sneller. Nee, eigenlijk moeten we dit soort dingen vermijden. Hiero en ik hebben heerlijke dagen in de omgeving van Brașov gehad. De weg er naar toe was al prachtig. Brașov zelf is een stad met een hele fijne atmosfeer. Kabelbaantje naar boven, terrasje pakken, er valt zoveel te genieten. En je moet keuzes maken, want alles zien lukt niet in een paar dagen. We kozen voor de zeer toeristische plaats Bușteni en stonden in de rij voor het kabelbaantje naar boven in het Bucegi gebergte toen we werden aangesproken of we interesse hadden in een tocht per jeep naar boven, en meer zien dan via het kabelbaantje. De keuze was snel gemaakt en we hebben er geen seconde spijt van gehad! Onderweg werden nog 3 deelnemers opgepikt, en een Roemeense hoorde ons Nederlands praten en bleek zelf ook vloeiend Nederlands te spreken. Ze wees op de man tussen hen in, hij was Hollander. Nog sterker, hij kwam ook uit Haarlem! 'Eén keer per jaar verwennen we Hein', zei ze. We hebben ongelofelijk veel lol gehad met het uitbundige stel, we zongen in de auto, en ook de chauffeur had er schik in. Op de grens van twee districten een schaapskudde in het prachtige Roemeense landschap. Nooit nooit nooit zal ik er genoeg van krijgen. En er zijn er nog heel veel van in Roemenië. Maar tot hoe lang? Het is een karig bestaan voor de herder. Het leven was voor mens en dier wel zo bedoeld, maar je kunt de vooruitgang niet stoppen. 'De honden zijn Carpatins', zei de herder, Roemeense Karpatische Herdershonden. Schitterend. En zo lang het nog kan geniet ik van elke kudde die ik in de heuvels zie. We bekeken we het Bolboci meer (en op de terugweg hebben we er ook gegeten). Er werd wat fruit langs de weg verkocht en een man vroeg me een țuica (pruimenbrandewijn) mee te nemen op de weg terug. Daarna zagen we Grota Urșulor, de Berengrot. Hoewel er in dit gebied ruim beren voorhanden zijn, was het niet echt een grot die bewoond werd door beren, zo begreep ik. En we reden verder door Cheile (kloof) Tatarului. Vervolgens kwamen we aan bij Mănăstirea Peştera Ialomiţei, een kloostergrot. Prachtig. Bij het klooster verkocht een man handgemaakte houten lepels. Uiteraard kocht ik er eentje. Hiero kocht er ook een, kreeg God's zegen en en kushandje over zich heen. Dat laatste was wat onwennig voor hem :-) En na een spectaculaire offroadtrip met de Jeep (de Roemeense zat te gillen van de spanning) kwamen we uiteindelijk op zo'n 2200 meter hoogte aan bij de rotsformaties Babele en Sfinx. Het laatste stukje moesten we 'te voet' afleggen, giechelde Anca, en de chauffeur begreep niet waarom we opeens iets lelijks in het Roemeens ('te fut') zeiden zeiden. De Sfinx en Babele ('Oude Vrouwen') zijn door de wind gevormde stenen, en ik geloof niet dat het helemaal de bedoeling was om op de Oude Vrouwen te klimmen, maar ja, hou die klauteraapjes maar eens tegen. En we kwamen twee leuke honden tegen. Zouden ze bij de schaapherder horen van verderop of waren ze gedumpt? Waarschijnlijk het laatste, want de herder wilde ze van ze af en zou ze doden, zo hoorde Hiero later. Hij wilde wat vlees voor de honden kopen in een armetierig restaurant. De baas wilde voor een stuk vlees dat voor 17 lei gebakken en wel plus garnituur op de kaart stond opeens 50 lei hebben, de afperser. Dus geen vlees voor de honden.. En zo kwam een geweldige tocht ten einde, de chauffeur had het als een rit van 3,5 uur verkocht, maar hij was 9 uur met ons op pad geweest. En uiteindelijk bij het afrekenen was de prijs nog altijd hetzelfde als van tevoren afgesproken, dus een goede fooi was op zijn plaats.
Vanuit Zărnești reden Hiero en ik in de richting van Sinaia, en werd Hiero gelokt door het aanzicht van de Kloof van Râșnov. Hij wilde er per se heen, terwijl ik wilde doorrijden, maar gelukkig hebben we toch de kloof bekeken anders was het nooit zo'n spectaculaire dag geworden! In de kloof stond een groepje mensen klaar voor een bungeejump, inclusief mensen met filmapparatuur en een drone. Hiero wilde ook graag een sprong maken, dus liepen we achter ze aan. Tegen een man die voor hem zou springen zei de organisator al grappend 'we hebben geen contract met de ambulancedienst, alleen met God'. Maar er ging iets niet goed met de sprong en er moest toch een ambulance aan te pas komen. Daarna wilde Hiero toch nog steeds springen! En hij maakte een prachtsprong (zie filmpjes hier en hier). Klik hier voor het mooie filmpje van Bogdan, de onfortuinlijke springer. Vanwege het gewicht van Bogdan (die overigens al veel kilo's was afgevallen) besloot de instructeur er twee elastieken aan te doen. Daardoor heeft er waarschijnlijk te weinig rek in gezeten en is de springer gaan tollen. De jump van Hiero zag er heel anders uit, die bungeede netjes op en neer aan één elastiek. Daarnaast heeft hij nog als een sinterklaas veel geld rondgestrooid, hij was vergeten zijn zakken leeg te maken. Op het filmpje zie je het geld rondvliegen! Meteen gingen mensen zoeken, voor zichzelf, niet om het terug te geven. In het filmpje zie je ook nog dat het mandje naar 140 meter hoogte werd gehijst op mankracht. Ik had op dat moment geen idee dat er daar in die hitte op de berg mensen stonden te draaien aan een wiel. Twee dagen later zijn we Bogdan in het ziekenhuis van Brașov gaan opzoeken. Bogdan is nog aan het opknappen van zijn letsel, maar hij komt er weer bovenop met zijn positieve inslag. Hij is er trots op dat hij een wereldrecord gezet qua gewicht plus hoogte van de sprong. Ik zal nooit meer vergeten hoe hij naar beneden kwam, al zingend "suntem toți Români" ('we zijn allen Roemenen'). Een langgekoesterde wens in vervulling gegaan: Libearty (berenopvang) in Zarnesti bezocht. Er zijn daar momenteel 81 beren, die allemaal uit gevangenschap (bijv. in kooitje naast restaurant tentoongesteld) bevrijd zijn, en nu een beter leven hebben gekregen. Het bezoeken van Libearty kan alleen na aanmelding, want het is geen dierentuin, maar toen ik na dagen wachten geen reactie kreeg op emails en twee telefoonnummers nooit gehoor gaven, besloten we de gok te wagen en er gewoon naar toe te gaan. En, hoe Roemeens, niks geen aanmeldingslijst, gewoon kaartje kopen. Maar je liep wel onder begeleiding van een gids door het park, in die zin was het geen gewone dierentuin. Het was geweldig om de beren daar te kunnen zien, in een zeer ruim gebied in relatieve vrijheid. Ze kunnen niet terug de natuur in omdat ze zo lang in gevangenschap hebben geleefd. Magnifieke beesten. |
JacquelineHier begint de weblog over mijn leven in Roemenië. Met een typefoutje stond er opeens 'weglog'. Is dat even toepasselijk! Archives
September 2019
Categories
All
|