Het boekingskantoor had blijkbaar mijn reservering niet doorgegeven, maar er waren nog kamers.
We bekeken het ijshotel en het ijsrestaurant, maar waren blij dat we daar niet logeerden of aten, al zag het er mooi uit (ieder jaar hakken ze het opnieuw uit het ijs). Ik gleed nog uit bij een van de ijskamers en viel languit met mijn dure spiegelreflexcamera in de hand, maar gelukkig bleek de camera geen schade opgelopen te hebben, en mijn blauwe plekken op de knieën maakten me niet zoveel uit.
Er scheen een heerlijk zonnetje en we genoten van een zonnebad op het terras. Broer verlangde wel naar een skitochtje, maar hier waren alleen onge-prepareerde hellingen onder de noemer 'extrem'.
Het avondeten bracht ons diverse gerechten met lamsvlees. Ik wilde wat vleesafval geven aan de hond, en zette buiten een schoteltje neer. Ik zag wat langs sluipen en ging kijken en het bleek een vos te zijn die zich de resten goed liet smaken. Op de terugweg met het kabelbaantje vertelde de jongen die de knopjes bediende over het wild dat er in de bergen zit. Zijn hoogtepunt waren twee lynxen die een karkas van een ree opaten. Helaas wordt er ook illegaal op het wild gejaagd. Kom terug in de zomer, raadde hij mijn broer aan. Ja, want de route die je dan kunt afleggen met de auto (die nu door de sneeuw is geblokkeerd) is volgens Top Gear 'The most beautifull road of the world'.